بررسی فیوژن ژن اپسیلون- آلفا کلستریدیوم پرفرینجنز تیپ d و کلستریدیوم سپتیکوم به روش in silico

Authors

مرضیه کمالی روستا

دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم رضا پیله چیان لنگرودی

آزمایشگاه تحقیقات تخصصی کلستریدیا، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

abstract

تکنولوژی dna نوترکیب یک تکنیک مولکولی in vitro جهت جداسازی و دستکاری قطعات dna می باشد. با استفاده از این تکنیک ساخت مولکول های کایمریک به نام مولکول dna نوترکیب، سپس واردکردن این مولکول نوترکیب به سلول های زنده، همانندسازی و تکثیر آنها در سلول امکان پذیر شد. امروزه تکنولوژی فیوژن پروتئین یک استراتژی برای دسترسی سریع، ارزان و پربازده بیان پروتئین هاست. توالی نوکلئوتیدی ژن اپسیلون کلستریدیوم پرفرینجنز تیپ (d (etxd و ژن آلفای کلستریدیوم سپتیکوم (csa) از genbank به دست آمد. سپس جهت تولید فیوژن پروتئین کایمریک، فیوژن ژن اپسیلون- آلفا طراحی گردید. ساختارهای دوم وسوم و ویژگی های فیوژن پروتئین حاصل به وسیله نرم افزارهای آنلاین تعیین شد.نتایج نشان داد ساختار فیوژن ژن طراحی شده برای بیان فیوژن پروتئین کایمریک مناسب است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی فیوژن ژن اپسیلون- آلفا کلستریدیوم پرفرینجنز تیپ D و کلستریدیوم سپتیکوم به روش In silico

تکنولوژی DNA نوترکیب یک تکنیک مولکولی in vitro جهت جداسازی و دستکاری قطعات DNA می‌باشد. با استفاده از این تکنیک ساخت مولکول‌های کایمریک به نام مولکول DNA نوترکیب، سپس واردکردن این مولکول نوترکیب به سلول‌های زنده، همانندسازی و تکثیر آنها در سلول امکان پذیر شد. امروزه تکنولوژی فیوژن پروتئین یک استراتژی برای دسترسی سریع، ارزان و پربازده بیان پروتئین هاست. توالی نوکلئوتیدی ژن اپسیلون کلستریدیوم پرف...

full text

بررسی سمیت توکسین های آلفا (α) و اپسیلون (ε) کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ D

سابقه و هدف: کلستریدیوم پرفرنجنس یکی از مهمترین گونه های بیماری زا در جنس کلستریدیوم است. توکسین های آلفا (α) و اپسیلون(ε)  از توکسین های اصلی این باکتری به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن های کد کننده و سمیت توکسین های کلستریدیوم پرفرنجنس تایپ D در دو محیط کشت پایه و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر انجام شد. مواد و روش ها: در ابتدا سویه استاندارد بر روی محیط کشت های پایه که نیمی از آ...

full text

بررسی سمیت توکسین های آلفا (α) و اپسیلون (ε) کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ D

سابقه و هدف: کلستریدیوم پرفرنجنس یکی از مهمترین گونه های بیماری زا در جنس کلستریدیوم است. توکسین های آلفا (α) و اپسیلون(ε)  از توکسین های اصلی این باکتری به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن های کد کننده و سمیت توکسین های کلستریدیوم پرفرنجنس تایپ D در دو محیط کشت پایه و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر انجام شد. مواد و روش ها: در ابتدا سویه استاندارد بر روی محیط کشت های پایه که نیمی از آ...

full text

بررسی بیان ژن etx توکسین اپسیلون (ε) کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ D

 مقدمه و هدف: جنس کلستریدیوم، بیش از80 گونه دارد. کلستریدیوم پرفرنجنس، یکی از بیشترین گونه های بیماریزا در جنس کلستریدیوم است که در صنعت دامداری خسارات زیادی ایجاد می کند. کلستریدیوم پرفرنجنس، توکسین های زیادی تولید می کند که توکسین اپسیلون(ε)، یکی از توکسین های اصلی آن است. در جدایه های تیپ Dی، توکسین اپسیلون عامل اصلی ایجاد کننده آنتروتوکسمی ای بسیار کشنده ًدر گوسفند و بز است. در این مطال...

full text

زیست شناسی ملکولی کلستریدیوم پرفرینجنز با تاکید بر ژن های توکسین اپسیلون و توکسین بتا

خلاصه کلستریدیوم پرفرینجنز از گروه باسیل های بی هوازی گرم مثبت هاگ زا است که در خاک، رسوبات و سیستم گوارشی انسان و حیوانات زیست می کند و تعداد زیادی توکسین تولید می کند که مسئول ویرولانس آن بوده و بر اساس بیشترین میزان تولید هر یک از توکسین ها به پنج تیپ A، B، C، D، E طبقه بندی می گردد. توکسین های این باکتری از جنس پروتئین بوده و اگزوتوکسین هستند. مطالعات اخیر مشخص کرده اند که هفده نوع اگزوتوکس...

full text

بررسی سمیت توکسین های آلفا (α) و اپسیلون (ε) کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ d

سابقه و هدف: کلستریدیوم پرفرنجنس یکی از مهمترین گونه های بیماری زا در جنس کلستریدیوم است. توکسین های آلفا (α) و اپسیلون(ε)  از توکسین های اصلی این باکتری به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن های کد کننده و سمیت توکسین های کلستریدیوم پرفرنجنس تایپ d در دو محیط کشت پایه و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر انجام شد. مواد و روش ها: در ابتدا سویه استاندارد بر روی محیط کشت های پایه که نیمی از آ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دامپزشکی

جلد ۲۹، شماره ۴، صفحات ۱۲۸-۱۳۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023